Bron: De Toren, Mariëlle Pelle
Datum: 9 april 2020
De landelijk media staan bol van het coronavirus, overlijdens, positieve testen en feitelijkheden vullen het nieuws en veel aandacht gaat naar de ziekenhuizen en zorgcentra. Iedereen spreekt erover en soms circuleren er verhalen die niet op waarheid berusten. Zorgcentrum ’t Slot laat graag zelf weten hoe de situatie is, maar ook hoe ze bemoedigd worden door de burgers uit de Bommelerwaard.
door Marielle Pelle
Gameren – “Het is heel fijn om te merken dat er aan ons gedacht wordt”, vertelt Gerbrand Willemsen, interim bestuurder van zorgcentrum ’t Slot in Gameren. “We zijn qua zorgcentrum het kloppend hart van het westelijke deel van de Bommelerwaard. In de kleine dorpsgemeenschappen kent iedereen wel iemand van familie, of een neef van de buurvrouw die in ’t Slot woont of werkt. Dat ervaar in je vele blijken van interesse die er wordt getoond en dat helpt ons enorm. Het is zo fijn dat er op veel verschillende manieren een hart onder de riem wordt gestoken.”
Team
Met trots in zijn stem vertelt hij over de diverse teams: “De saamhorigheid is groot. Eenieder straalt uit: dit gaan we samen doen! Iedereen is bereid om een stapje extra te doen. In figuurlijke zin houden we elkaar vast.” Willemsen vult aan: “Naast de zorg levert ook het keukenteam een uitzonderlijke prestatie. Wethouder Bragt maakte zich zorgen over de maaltijdenverstrekking in Gameren en informeerde naar onze keuken en de Tafel Dekje activiteit. Maar we laten zien dat we er kunnen staan, nu een andere maaltijdverstrekker is weggevallen hebben we een nog belangrijker functie gekregen.” Willemsen vat het samen en zegt: “Hulde voor de keuken!” Waar hij ook de vrijwilligers van Tafeltje Dekje in wil betrekken.
Hoe gaat het?
‘Hoe gaat het bij jullie?’ is de vraag die veel mensen bezighoudt over het zorgcentrum. “Het gaat met ons, naar omstandigheden, goed”, antwoordt Willemsen desgevraagd. “Maar we realiseren ons dat we er nog niet zijn. De situatie waar we nu in zitten is geen sprintje, maar het is een marathon. We moeten ook op langere termijn denken. Dit realiseren we ons voor zowel het welzijn van onze bewoners, maar zeker ook dat van ons personeel. We lopen twee sporen; elke dag volgen we de regels en voorschriften die we zo goed mogelijk volgen en afstemmen met het crisisteam, maar we zijn ook bezig om te denken en te bekijken wat in ons vermogen ligt om te doen in de maanden die volgen.”
Een luisterend oor
“Onderling praten we veel met elkaar, want deze situatie raakt iedereen. We hebben sinds kort op werkdagen een geestelijk ondersteuningsteam, dat op aangegeven tijden gebeld kan worden. Dit team wordt gevormd door onze vertrouwenspersoon en een ervaren pastoraal werker.” Willemsen benadrukt met liefde in zijn stem: “Dit zijn twee fijne mensen die bereidt zijn om dit te doen. Want juist op de momenten dat onze mensen na een dienst thuiskomen, kan de emotie je overvallen en dan is een luisterend oor belangrijk.”
Iedereen is ook benieuwd hoe het met de bewoners gaat. “We denken constant na, hoe we mensen met alle restricties die we hebben, nu ze op hun kamer moeten blijven, toch in contact kunnen blijven met hun dierbaren. We hebben een muzikale fruitmand en we proberen veel aandacht te geven aan beeldbellen. We proberen zoveel als mogelijk te werken aan welbevinden voor onze bewoners en daar is contact met de dierbaren een heel belangrijk onderdeel van.”
Willemsen blikt naar de heftige periode die voor eenieder voelbaar is en zegt: “Als interim bestuurder op deze plaats is een bijzondere periode. Maar naast de moeilijke en verdrietige momenten, geeft het ook heel veel mooie momenten. We doen dit samen. Dit ervaren we hier in het zorgcentrum, maar ook vanuit de omgeving, we staan samen sterk!”